Informacje

Informacja

Strona znajduje się w archiwum.

Międzynarodowy Dzień Dziecka Zaginionego

Troska o los dzieci zaginionych wielokrotnie motywowała policjantów do wzmożonych działań poszukiwawczych. Bezpieczeństwo dzieci i młodzieży pozostaje bowiem priorytetem w katalogu zadań realizowanych przez Policję. Liczne działania profilaktyczne doprowadziły do znaczącego obniżenia liczby zaginięć, niemniej każdy przypadek zaginięcia dziecka wzbudza refleksję, czy można było mu zapobiec?

W Międzynarodowym Dniu Dziecka Zaginionego, ustalonym na dzień 25 maja na pamiątkę zaginięcia 25 maja 1979 roku w Nowym Yorku 6-letniego Etana Kalila Patza, policjanci przywołując najczęstsze przyczyny zaginięć dzieci instruują, jak skuteczniej im zapobiegać oraz jak postępować w przypadku zaginięcia dziecka.

Przyczyny zaginięć

Najczęstsze przyczyny zaginięć:

Samowolne oddalenie się dziecka
Pozostawianie dzieci bez opieki
Niedopilnowanie dziecka podczas wspólnych wyjść
Ofiary przestępstw
Uprowadzenie rodzicielskie


Ucieczka od problemów związanych z:

rozwodem rodziców
brakiem porozumienia z rówieśnikami
brakiem akceptacji
niewłaściwymi relacjami z rodzicami (brak czasu ze strony rodziców/opiekunów prawnych)
zbyt wysokimi wymaganiami rodziców wobec dziecka dotyczącymi osiągnięć w edukacji lub  dyscyplinie sportowej

 

Zapobieganie zaginięciom

Aby zminimalizować ryzyko zaginięcia dziecka należy  pamiętać o podstawowych zasadach postępowania:

W sieci:

Rodzice powinni sparować nadzór nad dzieckiem korzystającym z sieci, zwracać uwagę na to co dziecko robi.
Na komputerze, z którego korzysta dziecko powinien być zainstalowany program, który nie dopuszcza dziecka do nieodpowiednich, szkodliwych treści, tzw. blokada rodzicielska.
Przed dopuszczeniem dziecka do samodzielnego korzystania z komputera, należy ustalić zasady korzystania z niego.
Za pośrednictwem internetu dziecko powinno kontaktować się tylko i wyłącznie z osobami znajomymi, o których wiedzą rodzice.
Dziecko nie powinno korespondować z osobą obcą, a „zaczepione” przez nieznajomego nie powinno odpowiadać.
Dziecko powinno mieć bezwzględny zakaz spotykania się z osobami, które poznało przez Internet.
Należy uczulić dziecko aby nikomu(!) nie podawało przez Internet swoich danych osobowych oraz adresu zamieszkania.

Poza domem:

Dziecko do ukończenia 7 roku życia nie może być pozostawione bez opieki (art. 106 Ustawy Kodeks wykroczeń).
Dziecko do ukończenia 7 roku życia może korzystać  z drogi tylko pod opieką osoby, która osiągnęła wiek co najmniej 10 lat (art. 43. ust. 1. Ustawy Prawo o ruchu drogowym).
Przed każdym wyjściem dziecka z domu, należy ustalić z kim i w jakim miejscu będzie się bawiło.
Opiekunowie powinni uczulić dziecko, aby przy każdej zmianie miejsca zabawy informowało o tym opiekunów.
Należy uczulić dziecko aby nie rozmawiało z osobami nieznajomymi, nigdzie z nimi nie odchodziło i nic od nich nie zabierało np. słodyczy, napojów czy zabawek oraz aby nie korzystało z autostopu (tzw. okazji)
Jeśli droga dziecka do szkoły widzie przez obszar niezabudowany, zaciemniony, lub zadrzewiony dziecko nie powinno pokonywać jej samo.
Trzeba nauczyć dziecko krzyczeć i wołać o pomoc w sytuacji zagrożenia.
Dziecko powinno znać numery alarmowe oraz numery telefonów do rodziców lub opiekunów.
Należy nauczyć dziecko, że o pomoc może zwrócić się tylko do osoby, która nie jest anonimowa: policjanta, sprzedawcy sklepu, pracownika ochrony.

 

Zaginięcie dziecka – co robić?

Pamiętaj, że w przypadku zaginięcia dziecka liczy się każda chwila!!!!!

Nie ma znaczenia ile czasu upłynęło od zaginięcia dziecka! Jego poszukiwania należy rozpocząć jak najszybciej!

Czym prędzej należy zgłosić zaginięcie w najbliższej jednostce Policji. Zgłaszając zaginięcie należy mieć przy sobie aktualne zdjęcie dziecka. Funkcjonariuszom Policji przyjmującym zgłoszenie należy powiedzieć w co dokładnie ubrane było dziecko w chwili zaginięcia oraz przekazać jak najwięcej informacje dotyczących dziecka ponieważ mogą one w znacznym stopniu wpłynąć na skuteczność poszukiwań.

Obdzwoń wszystkich członków rodziny, koleżanki i kolegów dziecka oraz ich rodziców, a także szkołę, klub sportowy lub inne miejsca, do których uczęszczało dziecko!

Poproś o pomoc bliskich i znajomych. Być może mają też informacje, które mogą pomóc w poszukiwaniach!

Sprawdź czy dziecko nie trafiło do szpitala!

Przeszukaj okolicę domu (strychy, piwnice, dachy), szkoły, parków, lasów, miejsca, w których dziecko lubiło bywać, a także okolice ostatniego miejsca  pobytu dziecka. 

Postaraj się aktywnie uczestniczyć w poszukiwaniach i zaangażować w nie jak najwięcej osób - rodzinę i przyjaciół, a także wszystkich tych, którzy chcą pomóc.

 

Gdzie jeszcze można szukać pomocy?

Pamiętaj, aby móc wszcząć odpowiednie procedury dotyczące poszukiwań zaginionego dziecka należy jak najszybciej zgłosić się na Policję i złożyć zawiadomienie o zaginięciu!

Z prośbą o pomoc, możesz także zwrócić się do Fundacji ITAKA. Za pośrednictwem strony internetowej lub infolinii, możesz skontaktować się ze specjalistami, którzy na co dzień poszukują zaginionych dzieci. W razie potrzeby udzielą Ci wsparcia i wszelkiej możliwej pomocy.

http://www.zaginieni.pl/
22 654 70 70 – Linia Wsparcia
(od poniedziałku do piątku w godzinach 13.00 – 17.00 oraz w każdą pierwszą sobotę miesiąca w godzinach 8.00 – 13.00)
116 000 Telefon w Sprawie Dziecka Zaginionego i Nastolatka (od poniedziałku do piątku w godzinach 13.00 – 17.00 oraz w każdą pierwszą sobotę miesiąca w godzinach 8.00 – 13.00)

Jak wynika z policyjnych statystyk, w ciągu ostatnich czterech lat spadła liczba zaginięć dzieci. Niewątpliwie wpłynęły na to działania policyjnych profilaktyków, prowadzących szereg akcji i kampanii społecznych, także kierowanych do dzieci i młodzieży, w trakcie których przypominają o zasadach postępowania w przypadku kontaktu z osobą obcą lub zgubienia się oraz uczą, w jaki sposób bezpiecznie korzystać z Internetu aby minimalizować zagrożenia w kontakcie z innymi internautami.

Powrót na górę strony